CRAVAR A VISTA NA BOLA. Crónica dunha relación de amor

Semella obvio, pero non o é tanto tendo en conta que un 37,3% dos erros non forzados prodúcense por perder de vista a bola no intre de golpeala. Non abonda con vela de esguello ou a vulto. É preciso fixar a mirada para medir ben as distancias e, sobre todo, ter moita conta de axustar o lugar na superficie da pala coa que debemos impactar, o grao de inclinación, a altura, a traxectoria...
Para seguirmos os movementos e os posicionamentos dos contrarios na pista si que é suficiente utilizar a visión periférica, pero para relacionármonos ben coa pelota cumpre mirala aos ollos. Incorporade esta máxima ao voso xogo e experimentaredes, de certo, unha diminución espectacular de erros non forzados.
Miguel Sanmartín aínda vai máis aló na súa relacións coa bola. Cando el esta a facerlle as beiras, a mimala, a acariñala e ela llo agradece, correspóndelle con gabanzas. Mais cando a bola o traizoa, adícalle exabruptos, por dicilo dun xeito elegante. O certo é que todo iso reforza a necesidade do meu amigo de establecer lazos de comprensión entre a bola e as súas propias ferramentas, sabedor de que ela é voluble, lixeira de cascos... de que os seus efectos, intencións, velocidade de achegamento, cambios de dirección, dureza ou suavidade son tan variables como os demais elementos do entorno, e sabedor de que na rapidez e capacidade de lectura de ese entorno como tamén na adaptación repousa a diferencia entre o éxito e o fracaso que se dirime no intre fugaz que é o partido.
A boa nova é que o fracaso é, neste eido, unha noción ben relativa: del sáese con máis coñecementos sobre as debilidades e fortalezas que un mesmo atesoura.